Nefsi emmare Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Nefsi emmare, gizli bir zindanın tutsağı,
Kalpte dolaşan karanlık bir yılan gibi.
İnsanı sürükler günahların derin sularına,
Düşürür onu ahlaki çıkmazlara.

Bir nefis savaşıdır yaşanan bu dünyada,
İyilikle kötülük arasında bir çatışma.
Ruhun derinliklerinden yükselen feryat,
Nefsi emmareye karşı verilen bir meydan okuma.

Gözlerde parlayan şehvetin tuzağına düşer,
Nefsi emmare, içten içe sinsi bir gülücükle güler.
Gönlü sarar, köle eder, ahlakı karartır,
İnsanı sapıklıkların, hataların içine sürükler.

Ancak bilinçli bir direnişle aşılabilir nefsi emmare,
İmanın gücüyle, sevgiyle, doğruyla yarışır.
Ruhunu arındırmak, karanlığı dağıtmak,
Nefsi emmareye karşı kazanılan bir zaferdir.

Şehvetin zincirini kırar, ahlaki değerlere sarılır,
Nefsi emmareyi mağlup eder, zaferin tadını yaşar.
Gönül bahçesini sevgiyle donatır, nur saçar,
Nefsi emmare, bir gün boyun eğer, zafer aşkla kazanılır.