Nefs Denilen Canavar Şiiri - Abdullah To ...

Sulta kurdu üstümde, nefs denilen canavar
Sevk ediyor fakiri, son süratle cahim’e
Şu koskoca dünyayı, etti namert bana dar
Şikayetim var ondan, Rahman ve de Rahim’e.

Ben bıktım o bıkmadı, asla kat’a savaştan
Ne yaparsam yapayım, vazgeçmiyor ser’imden
Bin kez geri püskürtsem, başlar yine en baştan
Ve daima hedefe, gider sessiz derinden.

Ne tarafa yönelsem, hep o çıkar karşıma
Tıpkı gölge misali, bırakmıyor peşimi
Ben girmeden o girip, Pazar ve de çarşıma
Sokup zarar ziyana, berbat eder işimi.

Var mı acep cihanda, bundan azim bir bela?
Kör şeytanla bir olup, tehdit eder uhra’mı
Onca memnu hazlara, kılıp beni müptela
Zakkum ve de irinle, dolduruyor soframı.

Mevla’m imdat etmezse, yok ümidim atiden
Kah tuşla kah puanla, galip bana bu hasım
Haktan nusret olmadan, yok kurtuluş kötüden
Biliyorsun ey Rabbim, sana bağla halasım.

Aciz kaldım bu devle, ne yazık ki cihadda
Kerim Rabbim ne olur, zafer lütfet kuluna!
Daim galip getir de, her cephede ve hatta
Lütfen rabbim son demde, kılma beni kul ona!

Abdullah Toroslu
14.04.2014-İzmir