Nefretinden kaçamıyorum
En mutlu günümde atıldı karanfil önüme
Suratlar mahsun suratlar meçhul
Yoksunluğunun verdiği seslere mecburum
Tek başıma değil insanlarla iken yalnızım
Yalnızlığa istencimden değil insanlara inancımdan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta