Nefretin İnkârı Şiiri - Alaaddin Emre

merasimsiz geldim sana
bir gece vakti
hiç kimse bilmedi
seni ne denli sevdiğimi
ot bürümüş bahçende
yolmaya geldim onları
ekip bakıp çiçekler dermeli

belki zamansız geldim
aklım başka yerdeydi geciktim
yine de geldim işte

demir attım sana
son durağım ol diye
limanım ol
sense dalgaları bahane ettin
rastgele
biliyorum uçsuz bucaksız serüvenim
açtığım yelken korkuttu seni
arada bir kenetlenen bakışlarda
gördüm gözbebeklerinde anaforu
dizelerim saçmaydı
yürüyüşüm aksak yanlış
düşüncem kırmızı mantıksız
aptalca şeyler peşindeydim
sana sorulsa mahkûmdum iflasa
gecenin hayalperest çocuğu
atların soluğu da olabilirdim
ruhundaki gelgitleri görmeseydim

muzip yarenlikler bana göre değil
merasimsiz gelmiştim
merasimsiz de giderim

bir dokundum dalına
bin ah işittim hayret
hoşça kal nefretin inkârı hayat