Nefretim Şiiri - Berat Ebru Yücel

Tüm nefret kelimeleri dudaklarımdan çıkarken
Anlamlarını bir, bir yitirdiler
Solgun bir sigara gibi dudaklarımın kenarından
Dökülürken hislerim,
Ellerim ellerini özledi.
Gözlerim göz bebeklerini düşledi
Tüm sözcükler kifayetlerini yitirmiş
Yılların yorgunluğunu çekmiş,
Bir terk ediş gibi çıkıyorlardı dudaklarımdan.
Nefret kelimesi dilime çok yakışıyordu.
Ama ben dilimden daha çok yakıştırıyordum sana,
Nefret ettiğim biri olmak çok yakışıyordu.
Öyle yakıştırdım ki,
Senden nefret ettiğim günden beri
Bir daha denemedim seni sevmeyi…