Önce içindeki nefreti boşaltacağım bu; taşı yerinden ığratmaktan sökmekten söküp taşımaktanda zor. Olsun seni seveceğim İnat değil mi bu bu kadar kati seveceğim nefrete inat. Biliyorum birtanecik sesimi ancak ibibikler uyanınca duyacaksın yalınayak dikenli yollarda yürümeyi seviyorum sen kuş tüyü yatağında uyu ben çakırdikenleri kırıyorum senin yerine...
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 2.3.2012 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!