Bir çiçeği dalından koparan
insafsız ellerin
cezası
yürekleri bitik
hayatı yaşamaları
kuruyan
solan
sessizce ağlayan
koparılan bir gülün
yada papatyanın
acı dolu
haykırışları
kulaklarımı
tırmalarken
nefret kokan bakışlarım
hain ellerde
bir hayatı sona erdirmekten
ne farkı var
cani bir katilin kokusu yapışmış
gibi
kokuyorlar
gözlerimde
rengi solduran
eller
hain bir pusunun
mahkumları aslın da
farkında olmayan
yada olmak istemeyen
kibirin
bencilliğin
koynunda birer mahkumlarda
kendilerini kandırırlar
toprak karası ruhlarında
Bir bebek ana kucağında
kuşlar göklerde
balıklar denizlerin mavisinde
sevda yüreklerde
huzuru tadıyorken
ayırmak
ne kadar da
çözülmesi zor
bir bilmece
acırım sadece size...
Can vermek varken
renklere
güzelliklere
koklamak varken
çoşkuyu
sevgiyi
masumiyeti
söküp almak niye
dalından
canından
ruhundan
nefes almasını
sağlayan
sevdasından
ayırmak
niye
anlayabilirmisiniz
söylediklerimi
gaflet kokan beyinleriniz
anlar mı yada
anlatmak istediğimi...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 00:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semiha Çelikkol](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/10/nefret-kokan-bakislarim.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)