Nefret Kazanı Şiiri - Vezir Pehlevan

Bu kervan yürümez, Hızır Paşayla
Huzura Varılmaz, Abdal Musa'yla
Geçiyor Ömrümüz, Derdi tasayla
Serim de Metanet, Yel Olur Gider.

Gök Yüzü Kubbedir, Yeryüzü sedir
Bu Devri Alem de, Olunmaz Hıdır
Feleğin Cevrinde, Bulunmaz Hatır
Rahmeti, Yağmuru Sel Olur Gider.

Nefret kazanında, kaynıyor kullar
Bedenler Bükülmüş, Nasırlı Eller
Sefalet Yoksulu, Namerde Yollar
Hak'tan Gayrısına, Kul Olur Gider.

Yobazlar olmuşlar, Şıh'lar kölesi
İnsan Pazarında, Çoktur Hilesi
Garip-Gurebanın, Bitmez Çilesi
Dökülür Yaprağı, Çöl Olur Gider.

Vatandaş market'ler Eline düştü
İşçinin, Memurun Feleği Şaştı
Emekli Kavruldu, Yüreği Pişti
Kervanı tersine Yol olur gider.

Memleket Tutuldu Poyraz yeline
Rantiye Kapıldı, Dolar Seline
Cehalet Çarpıldı, Fetbaz Feline
Hicran Ateşiyle Kül Olur Gider.

Der Vezir Beyhude kendimi yordum
Memleket Halini, Mürşide Sordum
Milletin Yüzünde, Hüzünü Gördüm
Akan Göz Yaşları, Göl Olur Gider...

01. Nisan. 2022 / İNEGÖL
----------------------------------------
Vezir PEHLEVAN