maziden kalma gönül yaram ve ben...
el ele iniyoruz, sevda sokağından aşağı
bütün dertlerden sıyrılıp,
hayat bazen insanı, talihinden, şansından
bazen de, tam yüreğinin orta yerinden vurur.
her ne hikmetse, ortalık sakinleşince insan vurulduğunu anlıyor...
gömlek yakasından, bir kaç düğme birden açılır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla