Bir çay yaprağının yeşili kadar güzeldi nefize
Karadenizin akça pakça güzel nur yüzlü güzeli
Gözleri çay yeşili, ay parçası bembeyazdı yüzü
Alnına yazılan yazıya, bahtına düşen kadere razı
O çay yeşili gözleri, her daim şefkatten parlardı
Biraz mahcup, biraz mülayim olurdu, diğer öbür tarafı
Gel zaman, git zaman, vakit geçti duraksamadan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta