Öylesine çırpınıyorum karanlıklarda
Ne var ki çare yok zoraki uykularda
Paramparça yırtasım geliyor kendimi
En ufak bir değişme olmuyor duygularda
Duvarlar kaskatı,odam nasılda nefessiz
Feryadım bile korkak, ne kadar sessiz
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
SEVGİ ACİZ DEĞİL..BİLAKİS ÇOK GÜÇLÜDÜR O..ÖNÜNE ÇIKAN HER ENGELİ AŞACAK KADAR YÜREKLİ..
NE SİZ SEVMEKTEN KORKUN NEDE YÜREĞİNİZ DURMAKTAN
SAYGILARIMLA
YÜREK DURDURAN KARANLIKLARDAN UZAK OLMANIZ DİLEĞİYLE
KUTLARIM kEMAL BEY SELAMLAR
Çok sevmişsiniz bu belli,insan ne kadar severse o kadar acı çekermiş çünki...Birazda hüsran sezinledim sanki şiirinizde,hüsranı da tek bir yerde kabul ediyorum,yaşamak varken yaşayamamış olmakta!..En zoru da bu olsa gerek.İçim acıdı,nefesim tıkandı diyebilirim,eğer bu gerçekten yaşanılmış bir zaman dilimiyse korkunç bir şey....Tekrar yaşamamanız dileklerimle,sonsuz mutluluklar diliyorum sevdiğinizle....Tebrikler,çok iyi anlatmışsınız acıyı,yüreğimde hissettim...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta