Nefessiz Bıraktın Şiiri - Bahattin Tonbul

Aşkımı göğsüne yıllarca koydun
O ilk bakışınla içime doğdun
Simsiyah gözünle ruhumu oydun
Nefessiz bıraktın nasılda boğdun

Kötü bir uykudan uyanmaz artık
Gerçeği rüyayla birlikte kardık
Yaşanan günleri hayale sardık
Nefessiz bıraktın nasılda boğdun

Geçmiştir o yıllar zamana sorma
Arıyor dudaklar sevdanı yorma
Gerçeğe dokunmak yürekte burma
Nefessiz bıraktın nasılda boğdun

Şarap dolu kadehi,aşkla içtim
Onun tadını dudağımda biçtim
Sarhoş oluncada kendimden geçtim
Nefessiz bıraktın nasılda boğdun

İdama mahkummuş bütün melekler
Ölüme kucak açmış son dilekler
Karanlıkta uçmaz o kelebekler
Nefessiz bıraktın nasılda boğdun

Yormayın kendinizi öleceğim
Sevdamı bu alemde böleceğim
Tek senin adını söylüyeceğim
Nefessiz bıraktın nasılda boğdun
Bahattin Tonbul
15.1.2012