NEFESİMİN PARADOKSU - 8
yüreğim aşkının köyüyüne taşınmıştı
gün geldi şehirleri dar ettin
her an yüreğindeki sevgiyi hissederdim
yüreğimin tüm yaralarının kabuğunu soydun lakin
geldiğin gün hayatımın en iyi günüydü
yıllar sonra çekip gittin zehirlendiğim gün oldu
severek asla bırakmadığım el de senindi
kafama sıkıp giden el de senindi
sensiz günüm olmasındı umudum
gidip de gelmeyen sonsuz karamsarlığım oldun
HASAN HÜSEYİN BEYDİL
28.11.2020
Kayıt Tarihi : 27.12.2020 14:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüseyin Beydil](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/27/nefesimin-paradoksu-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!