Nefesimde titreyen sevgin

Taze gecenin efkarı gibiydik
Ay küsmemişti daha bize; Sevdalım!
Boynu bükük hasret değil.
Ne dağların feryadını dinledik birlikte,
Tenimde, sözümde,
Yüzüme düşen gölgendi.

Güneş yalamadan saçlarını,
Gün konmadan gözlerine,
Bulut çökmüş mağrur yamaç misali
Yağmurun tenhasına karışan bakışlarınla,
Bırakıp gitmemelisin sevdamı,

Körpe ellerinde gün saydığımdın,
Sessiz çığlığıma güç kattığımdın,
Islak nefesime, ömür saydığımdın,
Uzanan ömre inat.
Yağmura doymaz toprağa inat,
Gözlerim, taşıyamadı mı?
Günde hayat bulan sözlerim,
Avutamadı mı?
Nefesimi kesen özleminle yaşadım,
Eline aldığın yüreğim, yetmedi mi?

Bakır yamaçların doruğuna esen,
rüzgar misali,
Nergis dökmüş ıssız yaylalarda,
umut misali,
Alsam ellerime ellerini,
Bulsam dizlerinde hayallerimi,
Dökülen yaşlarımda ırmak olsan diyorum,
Aksan çağlasan beni de önüne katsan diyorum.
Nefesimde titreyen sevgine...
Dönüp de baksan diyorum.

Hani ay düşünce dağların yamacında olacaktın,
Hani düşlerime kar yağınca tenimi bulacaktın,
Sevdayı harmanladığım kumral güzeli,
Gurbet düşmeden gözlerindeki ışığa,
Nefesinde titreyen sevgimle...
Dönüp de bakmak istiyorum.