Ne vakit dokunsam ömrüme
Yaşamaktan yana
His yok, düş yok.
Yemek yok, içmek yok;
Tadı tuzu alınmış her şeyin.
Toprak yüzümü süslemekte.
Yattığı yere gelin olmuşum meğer.
Kalabalıklar içinden geçip gidiyorum
Bu nasıl bir düğün alayı
Hiçbiri beni tanımıyor
Sadece ağladığıma bakıyorlar.
İçim dışıma çıktı.
Bulutuma siliniyor gözüm, özüm.
Ey açan sarı çiçek, nefes ver!
Ondan olsun.
Kayıt Tarihi : 28.2.2023 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!