Akşamlar
Karanlık
Yıldızlara bakılan
Gözyaşı dökülen
Ama tebessümlü akşamlar
Hayat seni yorup
Gitmeliyim, ışığa gitmeliyim
Yalnızım, kimsesiz kalabalıkta
Memleketimde gurbetteyim
Alışamadım, alışama-
Ya dünya bozuk ya ben bir deliyim
Aklınla yürü, hisler aldatır
Tekrar, tekrar, tekrar hatırlatır
Dağıtır çelengi, çakıyı saplatır
Sana kara topraktan günler sakladım
Öldüm rahatladım
Düşler yonttum
düşündükçe iğrençleşiyor
iğrençleşiyor kafamda
biçtiğim tarlalar
dağın en ücra noktasında
ölüyor
ölüyor çiçekler
Bilmem
Bilmem ki ben beyefendi
Ne bilgim vardır bu zor sorunuzu cevaplamaya
Ne de çirkinliğim yalan cevap uydurmaya
Yarın Paraguay'a uçacağım
Bu şeyi araştırmaya
Kan satarım
Ruh satarım
Ustam ölmüş ben satarım
Dur, etrafında can verenleri gör
Çekil, mezarıma basma
Kabir azapları verme bana
Bir yalan mıydı tüm bu olup biten
Yoksa bu, şişedeki geminin mürettebatı mıydı
Gerçek fâtihi kimdi karaların
Peki neydi çaresi kolumdaki yaraların
Bilmiyorum
Yorgun düştüm
Ah gökyüzünde kaybolmuş
Hayaller duygular
Bir yüz ki mahvolmuş
Dert olmuş uykular
Niceler sarf olmuş
Yıldızlar, uydular
Dört yanı sis bürüdü
Dünya dedin çürüdü
Hadi çöz ruhumdaki düğümü
Çöz hadi akşama kadar
Arkadaş dedin sattı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!