Nefes Nefes Ölmektir Aşk

Ne mesafe tanır ne yasak nede günah..
Hırsız misali,
Ansızın çoktan gelmiştir yüreğinin eşiğine..
Ve sen bilirsin,
Heybesinde bir tutam mutluluk vardır..
Ve sen yarını olmayan mutluluk uğruna,
Sonuna kadar açarsın yüreğinin tüm kapılarını..
Nefes nefes ölmektir aşk...

Geçmişten kalan yaralarını saracak sanarsın,
Bunun büyük bir yalan olduğunu bildiğin halde,
Belki dersin,
Belki bu doğrudur yalansız çıkarsız dır dersin..
Ama aşk o kadar bencildir ki,
Geçmişteki acılara yaralara merhem olmak yerine,
Her defasında daha fazlasını ekler,
Ve bir tutam mutluluk ihtimali uğruna,
Oynadığın bu kumarı yine kaybeder,
Her defasında eksilir sin,
Çünkü aşk hırsız misali alıp gitmeyi sever..
Nefes nefes ölmektir aşk...

Ve sana,
Ağlamak için geceleri beklemek düşer,
Şehrin tüm ışıkları yansa da,
Sana zifiri karanlık gelir..
Dinlediğin şarkılar,
Baktığın sokaklar,
Hatta,
Aldığın nefes bile düğümlenir boğazında,
Çünkü aşk..!
Giderken nefesini de almılştır..
Nefes nefes ölmektir aşk...

Son bahar yaprakları gibi,
Bir bir kuruyup savrulursun..
Şair olup acını yazarsın yada okursun,
Adını hiç bilmediğin mısralarda..
Ve bütün şairler seni anlatıyor sanırsın,
Bütün flimler ağlamana bahane olur,
Gecenin sessizliğini bozan radyada,
Senden yana değildir...!
Çünkü bir çok sen vardır gecenin karanlığında,
Dinlediğin tüm şarkılar eşlik eder göz yaşlarına..
Nefes nefes ölmektir aşk...

Sessiz ve usulca sokulduğu gibi gitmez aşk,
Bir çok bahanesi vardır,
Ya geçmişini cam kırıkları misali,
Avuçlarına bırakır..
Yada uzaklığı yasaklığı imkansızlığı,
Dinamit misali yüreğinin orta yerine bırakır..
Sana susmak kalmıştır,
Sessiz çığlıklarla..
Sonra,
Tütün önce odana,
Sonra nefesine siner..
Her nefeste eksildiğini bilirsin,
Ama vazgeçemezsin,
Çünkü nefes nefes ölmektir aşk aslında...

.........................