Nefes İle Söz Olur Şiiri - Kasım Kobakçı

Gelenektir, dillerden gönüllere akar,
Yunus'un soluğuyla, demlenir nefesler.
Dervişlerin yolu, sonsuzluğa uzanır,
İnsana, Hakk'a aşk ile ulaşır hepsi.
*
Ruhuna işler, bu ilahi esintiler,
Hakikatin izini arar, o müritler.
Demlenirken sonsuzluk, yürekte yer eder,
Sırrın perdesini açar, mürşidin sesi.
*
Bir ateş düşer, gönül aşk ile yanar,
Dünyevi arzu söner, gerçeğe ulaşır.
Hakk'a vuslat için, o dönüş özünedir,
Kendi varlığında değil, hep içindedir.
*
Hiç durulmaz, ırmaklar misali hep akar,
Coşar o gönül pınarı, sevgiyle dolar.
Yer yüzü ve de gökyüzü, hepsi bir olur,
Her yerden duyulur, gönlün fısıltıları.
*
Bir dilden söylenir, dilden dile dolaşır,
Bir ışık damlası gibi, gönlüne düşer,
Güzelliğin manasını, arayıp bulur,
Ulaşılır sonunda, aşkın mecnununa.
*
Nefes ile söz olur, dillerde dolaşır,
Gül bahçesi misali, gönüllerde açar.
İnsanlık bu aşkta var olur, huzur bulur,
Bu yolda yürüdükçe, ruhlar temizlenir.