Nefes Biter Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Aynı toprak aynı sudan,
Yiyip içip yaşıyoruz.
Yeşilinden havasından,
Besleniyor soluyoruz.

Güneş bizi ayırmıyor,
Yağmur adil bir yağıyor,
Derelerde çağıldıyor,
Ne ararsak buluyoruz.

Doğduk çocuk oynar olduk,
Gençlik geldi kaynar olduk,
Hamdık piştik yanar olduk,
Günü günle arıyoruz.

Âdem Havva soyumuz bir,
Güneşimiz suyumuz bir,
Ayrışmayın olunuz bir,
Huzur için söylüyoruz.

Bir an gelir nefes biter,
Yar elinden şerbet içer,
Hatıralar gelip geçer,
Bu halleri görüyoruz.

Arpacıya toprak bile,
Söyler kendi dili ile,
Haram yeme yetimlerle,
Helalleş ki bekliyoruz.

Hasan Arpacı,2008,Üsküdar