Nefes bile alamıyorum sensiz..

İşgale uğramış yüreğinde
İsyan gibiyken aşk
hangi mülteci yaklaşabilir ki sınırlarına..
Sen sınır kapıları kapatılmış
bir memleket gibisin
yasaksın bana yasak..

Hadi dokun
Özlemlerim çığlık olup aksın geceye..
Nefesim kasırgaya dönsün haşmetinden..
Soğuk soğukluğundan utansın
volkana dönüşsün
Dokun da tohumlar çiçeğe dönsün...

Bırak ta teninin bakir kokusuna kurban olmadan
son kez gözlerinde arınayım..
Aşkın en derin noktasında yanmayı göze almışken
sende bir kez daha baştan yaratılayım..
Nasılsa sonsuza dek eşkiyayım aşkına
Kim bilir daha kaç gece öleceğim yalnızlığımda
Bırak o gecelere inat
kollarında son nefesimi alayım...

Sessizce inerken gecenin perdesi gözlerime
adın bir sevap gibi dilimde,
karanlığın içinden ateş olup düşüyor
yüreğime,
dilime,
kelimelerime..

Yakıyor,
yakıyor...
Ölümüne...

''Sarhoş bile olunmuyor sensiz ''
diyorsun ya..
Gülüyorum..

Sen sarhoş olamadığından yakınıyorsun..
Ben ne yapayım?

Ulan nefes bile alamıyorum sensiz..
Ölüyorum
Ölüyor...

2014