Nefes Alırım Ben Yarınlarda

Sonbahari yaşayan ağaçlar gibi dökülüyor yapraklarımiz
Sert rüzgarlar dövüyor sanki ruhumuzu
Bilirim sonrası kış, çetin bir yolculuk
Ve ben yine hazırlıksız
Üzülme, ilk sonbahar değil bu savuran duygularımı 
Ve son kış olmayacak gönlümde sert geçen 
Alışığım hatta alıştım can yanmalarına
Bir sessizliğe alışamadım birde senin yokluğuna
Sahi bahar var mı gittiğin diyarlarda
Dur düzelteyim baharımi alıp gittin ya 
Mutlu musun bari oralarda
Acıyor mu dallarında yine rengarenk çiçekler
Yoksa sevmedin mi yerini sende
Hani boşluk duruyor ya hala bende
Vazgeçtim sakın cevap verme
Ben kışta sanayim seni de
Yoksa dayanmaz kalbim yokluğunun ayazına 
Sevdiğimde üşüyordur derim nefes alırim yarınlarda…