Nedür Sûdı Bu Bâzâr-i Fenâda Celb-i Emvâlün

Nedür sûdı bu bâzâr-i fenâda celb-i emvâlün
Gınâ virmez metâ’-i müste’ârı dûş-i dellâlün

Habâbâsâ girîbân-i sımâh-i zühdi çâk itdi
Şikest-i tevbeden âvâz-i nûş-â-nûşı şevvâlün

Girân-cânân-i zühd a’mâl ile uçmak ümîd eyler
Olur mı mâkiyâna lutf-i pervâzı per ü bâlün

Ser-i yem ebre irse katre-i bârân zuhûr eyler
Olur idbâr elbet mâ-verâsı fart-i ikbâlün

İder hâr-i müjem âzürde pây-i nâzükün şâyed
Dikilsem ey gül-i nev-rüste ma’zûr ola pâ-mâlün

Çekilmez vaz’-i nâ-sâzı sükût eylerse de nâ-dân
İşârâtı bedeldür güft ü gûya merdüm-i lâlün

Temîz-i nîk ü bed ‘ayn-i zarardur hurde-bînâna
Bu dikkat cismini sûrâh sûrâh itdi gırbâlün

Tahammül mihnete ser-mâye-i emr-i ta’ayyüşdür
Olur nef’i füzûn bârı girân oldukça hammâlün

Ne mümkin pey-rev olmak Nâbî-i üstâda ey Sâmî
Sevâd-i nâ-be-câdur meşk-i şi’ri kilk-i etfâlün