Nedir Sevgi Şiiri - Hasan Yılmaz 2

Ne yavrum diyenin,
Ne bu bir sürü saçmalıkların yargılandığı toplumun,
Hiçbir şeyden habersizken dahi, yatıp sallandığım beşiğin,
Beni her şeyimden alıp, çok uzaklara götüren…
O uzayıp gide gide bitmeyen yolların,
Anısı gelecekte olan, bu yaşadığım hayatın,
Benimde bir zamanlar içinde, yaşadığımı sandığım…
Küçükken o masalları anlatan ninemin,
Ve…
Kafamda, bazı şeylere gecikildiğinde,
Ve işte o zamanların içinde,
Sokakta, beton yataklara yatıp,
Sabah, kaskatı kesilmiş vücudumun arkadaşlığını yapmış,
O zifiri karanlığın adını almış,
Gecenin.
Ve her olayın, her yaşantının oynandığı,
Bu maskeli balonun…
DEĞİL!
Bana ben diyenlerin,
Her yanlış anlaşılmaya, istemiyorum diyenlerin,
Açıklaması her şeyiyle zor olan bu hayatı…
Namuslarını toprak edip başkaları için yaşayanların,
Ve bir günde bir mezarın çocuğu olacağım!