Hüzünlüydü,
sanki sapsarı bir saç telinde boğulmaya hazırdı
düş kırıklarıyla dolu düşleri.
Uzaklara dalmıştı,
bir çift mavi gözden başka göz görmeyen
hayalleri gibi simsiyah gözleri…
Çaresizdi,
kararmıştı esmer düşleri
ve titriyordu,
kim bilir kaç kez kaç tuğla tutmuş, nasırlı yorgun elleri.
Yaklaştım,
oturdum masasına;
Feco dedim,
hüzünlüsün dedim.
Evet, dedi.
Sebep dedim,
sebepsiz dedi.
Sebepsiz olan ne dedim,
Üzüntüm, dedi.
O nasıl oluyor, dedim
Ask, dedi.
Peki, Ask nedir? Dedim.
Anlayamadım bir türlü, bilmiyorum, dedi.
Sanırım ben anladım, biliyorum, dedim.
Güldü:
Neymiş dedi?
Galiba sebepsiz hüzünlenmek, dedim.
Güldü:
Güldüğüne üzüldü,
Üzüldü, üzüldü…
ANKARA
Mehdi Doğan SayanKayıt Tarihi : 25.8.2007 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehdi Doğan Sayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/25/nedir-ask-fecri-ye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!