Aldılar umudum hayallerimi
Çaldılar çocuksu gülüşlerimi
En kaza çevirdiler anılarımı
Hani benim gençliğim nerede annem
Annem
insan aşık olunca dil lal,
Kulak sağır ,
Göz görmez oluyor.
Ve sonra nemi oluyor
Efkar basiyor yüreğini
Alevler sarıyor kalbini
Aşkın adı sen olsan
Bide buseyi kondursan
Gönül bahçemi süsleyen
Su içtiğim pınar olsan
Sen nasıl bir afetsin
İyi ki varsın bu gönül de
Can bakışlı sevdiceğim
Hayatımda hep yanımda
Benimleydin iyi ki varsın
Ay düştü ya gözlerine
Sırma olan saçlarına
Aydınlığın göğü kaplar
Oturdu ya göğüs kafesime
Çavê dayika te li ma riya tê
Kûlilk têv we bû li tû nehati
Can ciger agîr pêt û dûmanê
Azadê bira heval ê delal
De rabê rabê azadê bira
Bana mezepotamyayı anlat
İçinde sen beni ben seni yaşata bileceğimiz bir konu olsun
Şayet hiç bir hikaye hükmünü yitirmez
Benliğini de kaybetmezmiş
Haydi anlat
Anlat bana
Hayat çok garip bu ne yaman çelişki
Kurtlar sofrasına düştüm be aney
Ağlaya ağlaya kuru du gözyaşlarım
Çile dünyasindamı doğurdun aney
Yüreğim yaralı kalbim kanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!