AYRILIK
Sılamdan ayrıldım bağrım yaralı
Sivasa vardım gönlüm çileli
Oturup ağladım gözlerim nemli
Biter’mi bilmem bu koca ayrılık
Mutluluktur insanları bir arada tutan,
Kimileri bulan,kimileri bulamayan,
Güzel olan her şeyi durmadan arayan,
Ağlarken gülen,gülerken ağlatan
Esirgenmez bir fedakarlıktır o
Ağlamak dediğin nedir ki
Bir damlamı sadece
Bak gökyüzüde ağlıyor
Zamanın içinde
Niye bilmem
Bazen bende ağlarım
Hayat bir masaldır kimi doğru kimi yalan,
Avunmaktır insanları ayarlayan şu zaman,
Susmak bilmeyen gürültüler içinde dünya,
Rastladığın olupta,gördünmü gerçek rüya,
Eskiler hayal oldu,yenileri görmeden,
Tesellisi yok ama gülüyoruz durmadan,
Sen gittin artık neşesi yok bu yerin
Hayalin her yerde izleri çok derin
O manalı bakışlar o güzel sözlerin
Bilemedim, bilemedim kıymetini bilemedim
Ezildim,üzüldüm ağladım durdum
Ne zaman seni düşünsem yalnızlığım aklıma gelir,
Bir ürperti gibi derinden derine duyarım çaresizliğimi
Nedir bu gürültüler derim,bu top patlamaları,
Nedir bu şakaklarımda zonklayan ağrı
İçimde dalga,dalga boşanan gözyaşları ne,
Bu hangi nehirdir’ki uzayıp gider alabildiğine,
Keşkelerle gecenin simsiyah karanlık yerinde bir başına
Kurduğum hayellerin sessiz melodisindeyim
Yine sabaha çok var biliyor,biliyorum nedenlerini
Çok güzel bir duygu içinde keşkeler olsa bile
Umutsuzluk böyle bir şey olmalı,yutkunuyorum
Bir heyecan sarıyor her yanımı yanımdasın şimdi
İnmisin cinmisin bilemedimki,
Sana bir türlü doyamadımki,
Aklımdasın her zaman atamadımki,
Atamadığım sevgiye kurban olayım.
Aşkınla eridim kül oldum yeter,
Nedir kıymetin,nedir nimetin
Bulunmaz değerlerde oldu himmetin
Vefa dostusun sen işte kıymetin
Hayallere saldın beni deryalar
Dostluğun özüydü sende bulduğum,
Durgun denizlerde dalgalar oldum
Köpürdüm,köpürdüm taşlara vurdum,
Bir vefasız elinde duruldum durdum,
Düşler sokağının mavisiyim ben.
Eskimeyen dost sandım seni ezeli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!