Nedense Şiiri - Yavuz Erdin

İnsanlar birbirlerini parçalayıp yoketmek istiyor bu günlerde.
Dostluğa, arkadaşlığa, sevdaya hürmet kalmamış hiç kimsede.
Öyle azgın duygular kaplamış ki yürekleri.
En tatlı sözler bile tesir etmiyor nedense.

Ne yana çevirsem başımı ölümcül bir nefret hakim.
Hiçbir ince ruh kurtulamaz bu fırtınadan sağ salim.
Ne olur bilmem şu vaziyette benim halim.
Herkes kendi derdine düşmüş duymuyorlar beni nedense.

Oysa her yerde akl-ı selim olmaya çalıştım.
İyilik kazansın diye şu nefretinizle savaştım.
Yetiremedim gücünü bunca kötülüğe şaştım kaldım.
Acı kazandı sevgi kaybetti çabalarım boşa gitti nedense.

Sözün özü gün günden daha kötü geliyor bu devirde.
İyiliğe, güzelliğe kıymet verilmiyor hiç bir nefiste.
Sağ salim kalmak ise mucize bu zalim düzende.
Ne yazsam, ne söylesem faydası yok.
Sürekli aynı şeyler tekrar ediyor nedense.

Kalkın ayağa kalkın ey sevgi için atan kalpler.
Zaman geçiyor kanadıkça kanıyor ateşler içindeki yürekler.
Gelin hep birlikte yürüyelim bitmesin yaşanan güzellikler.
Diye haykırsam gelmeyeceksiniz biliyorum nedense.