Nedense Şiiri - Ali Urgan

Sevdamı beyaza, seni karaya;
Boyadım hep bende kalasın diye.
Bir gizli sihiri koydum araya,
Ok gibi menzile varasın diye.

Ruhumu bedenden çıkaran kadın!
Dil konuşmaz laldı, laldı nedense.
Hâtıran uktemde, sinemde yâdın,
Bir bohemli candı, candı nedense.

Yine bir gecedir gündüze çalan,
Beni benden alan herşeyin yalan.
Gözlerin rengidir şu bende kalan,
Can ateşte yandı, yandı nedense.

Mücessem hâlinle aşkın uktesi;
Bir efsunlu tılsım sevda nefesi.
Hasretin ölmüşü, vuslatın sesi,
Seni bende sandı, sandı nedense.

Yürek yangın yeri, hava soğuk, kış;
Zaman bende saklı içimde akış.
Bir demet menekşe hep nakış nakış...
Kalbim seni andı, andı nedense.

Bir ince elemdir çektiğim âhım,
Yaksın beni Rabbim varsa günahım.
Aşk vuslata gebe doğmaz sabahım,
Bir ümitsiz zandı, zandı nedense.

Sensizlik ruhumda tılsımlı bir dem;
Gözlerinden düşer üşüyen mâtem.
Sen saldın içime ateşi mâdem,
Hasret nâra bandı, bandı nedense.

Arzumu delice sahrâya sürdüm,
Gözlerin ferine ben ki mühürdüm.
Akılsız baş ile ben orda hürdüm,
Yalnız sana kandı, kandı nedense.
.........
Ali Urgan