Nedenler Okyanusu

Ruhumda fırtınalar kopuyor
Yüreğimde isyanların yankısı var
Keder soluyor efkâr üfürüyorum gökyüzüne
Çaresizlikten kelimelere sığınıyorum
Yazdıklarım, hayatım gibi yarım kalıyor
Eksik parçalar boşlukta kayboluyor
Anlatmak istediklerim bir okyanus kadar derin
En çok da kendimi suçlu hissedişimi anlatamıyorum…

Kabir yalnızlığı mıdır bu karanlık
Neden her yer bu kadar kasvetli
Geceler sonsuz bir uzay gibi uzanırken
Gündüzler ufukta beliren bir hayal gibi
Keder yağıyor geceye
Yalnızlıkla dolu damlalar düşüyor yüreğime
Diller lal, yürekler taş kesilmiş
Neden gülün melankolisini yüklenmek bana düştü…

Anladım, her şeyin bir nedeni var da
Neden benim nedenlerim bu kadar çok
Neden boğuluyorum nedenler okyanusunda
Neden her şeyin nedenini kendimde arıyorum
Yeryüzündeki kıtlığın nedeni ben miyim
Ölen çocukların katili gibi hissetmek neden
Neden bu hırs neden bu ihtiras bu yıkım
Fakirliğin, yıkılan yuvaların suçlusu ben miyim
Yoksa neden böyle hissediyorum
Günahlarım mı çok cezam neden bu kadar ağır
Neden nedenler içinde kayboluyorum…

Yine yazdıklarım yarım, yine eksik
Bir yazımı da tamamlayamıyorum
Neden kendimle bu kadar kavgalı neden küsüm
Sorduğum bunca nedenin cevabını duymaktan korkuyorum…

©
4 Ocak 2025
04:52