Nedendir? Şiiri - Yalçın Koçer

NEDENDİR?

Tam tarihini bilmesem de otuzlu yaşları geçtim sanırım kırktanda aşağılarda bir yerlerdeyim

soranlara otuzküsür deyip geçiştiriyorum..

zaman ne kadarda çabuk akıp geçiyor.çoğunlukla yanlız kaldığım için her acitasyon çekişimde

arkaya bakıp eskiden aldığım hazları almadığımın farkına varıyorum ara ara..
gezmeyi tozmayı ve tozutmayı severken daha dün..şimdilerde evden çıkmak istemiyorum artık..

kahveye çıkmakta bunaltmış beni halbuki okey attığım zaman zevkten dört köşe olur,

batakta yenilir,tavlada zar tutup rakibi sinirlendirirken... hepten gözüm ne zar görmek istiyor

nede iskambil kartları..

bağıra bağıra türkü söyleyip arada ince fasılda yapardım mekan gözetmeksizin.. güfte ezberler

iki dinleyişte sonsuza dek unutmayacağım güzellikte sanırdım şarkıları..

ne şarkı söylüyorum ne türkü.. arada kendimi zorlayarak bişeyler mırıldanayım diyorum

bu seferde sözleri aklıma gelmiyor.
ara ara mutfağa da girerdim eskiden..salatayı ince ince doğrar,
pişirdiğim pilavın demlenip, fıkırdayan sesinden zevk alırdım.. alüminyum tencere bile olsa

zevkliydi mutfak benim için.... önlük bile giyer, aşçılık arası iki tek bile atardım..

mutfakta sadece raflık vardı kapkacak koyduğumuz ve sergene konulurdu et,ot,meyve...

şimdi her yanı dolaplı,mermer tezgah,çift kapaklı nofrost türünden buzdolabı da var ama...

ne mutfağa giresim var.. nede bi şeyler yiyesim..

okul yıllarında her şeye karşı gelirdim,dünyayı kurtaracağımı sanırdım tek başıma.

kim haksızlığa uğrasa arkasında olmak için çırpınır,adaletin yılmaz bekçisi oluverirdim..

ezilenle ezilir,açla aç kalırdım hatta bilirim öğrenciyken işçi olmuş greve bile katılmıştım

yediğim dayaklardan, kaçışlardan,soluk soluğa koşturmadan zevk alırdım..
zirveye hızlı çıktım.. şimdi iki katı hızla aşağı iniyorum..nemelazımcılık başladı gördüklerimi

görmemeye gayret ediyor düşene de sadece bakakalıyorum..

aşkı çok severdim. kadın benim için olmazsa olmazdı,çok şıpsevdiydim.

her gördüğüme abayı yakar, göz kırpar,ışık çakar şiir yazardım, çok kadınlar için şiir yazdım.

nazım gibi neşet gibi,hiç maskelerine bakmadan sevdim kadınları.gözümün perdesi mi açıldı ne..

eskisi gibi bakmıyorum artık kadınlara.. yüzlerinden önce maskelerine bakıyorum artık..
ne aşk istiyorum ne de alaka..şiirleri de boşladım kalemi alsam elime imza atıp adımı

soyadımı yazıyorum sonra buruşturup attığım kağıda.

nerde bir yazı görsem okur anlamaya çalışırdım..kitapları takas ederdik ve her romanda

kendimi oynardım. okumazda oldum şimdilerde vakit mi yok.... aslında vakitte çok..

dedim ya artık zevkini alamıyorum nefes almanın..kül kokusu bile hoşuma giderdi eskiden..

cahit sıtkıda demiş otuz beş yaşında mısın gerçi ömrün yarısı

yan derdine diye..
belki içgüdülerim bunu yaşatıyor bana. kendime zaman ayırarak hayatın tadı böyle geçer

sandığımdan böyle davranıyorum. bi kitap vardı son okuduğum sadece aptallar sekiz saat uyur.
artık gerinerek uyanmak istemiyor ve de hiç uyumuyorum..hızlı yaşadım çabuk iniyorum.......

ONDANDIR...........................