yıllar… yaprak dökümü hızında,
saçlar ağarmış kar beyazı
tükenen ömür yolculugunda
şaşkın ve hüzünlü.. göz bebeklerinde
kahırlarla beslenen ögünlere,
birde ayrılıklar,ölümler,
sancılı dogumlar girmiş de
geceler sabahlara uzamış
depremlerin yıkıcı sarsıntısında
dürüstlük, bir masal kuşunun kanadında
fedakarlıklar,kokuşmuş çöplerde
aşk,denizlerin derinlerinde yosunlar tutmuş
avuntularla sarılan bedenin isyanlarında
acımasız ve yaşanmamışcasına kaybolmuş….gitmiş..
geride kalan… heykelleşen taşlaşmış duygular,
akbabaların leş yığınları arasında,
örümcek ağlarının tozlarında,
neden ve niçinlerde dolu,
tükenmiş sonsuz acilarla kocaman bir ömür
ölümüne çeyrek kala…..
27.02.2005
Şeref YıldırımKayıt Tarihi : 27.2.2005 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatta gundelik yasamimizda,kafamizda hep bu soru isaretleri? ? ? ? ? ? 'neden nicinler' Hayatin yasamin degerini bilirsek,bu soru isaretlerini noktalariz..Yureginize saglik,selam sevgiler
TÜM YORUMLAR (2)