Yapay tanrılar ürer yolda yürüyen
insanlardan. Siyah paltoları, toprağı
ezen ayaklarıyla, uzak mesafelere
gider gibiler. Yalan sanki geçmeleri
önümden. Neye göre varlar.....
Çöken akşamın altında karaltılar
konuşuyorlar, duru bir ten gibi
uzaklaşmaları. Ama, varlar.
Zor bir oyunun devamıdır bu.
Dönüp baktı arkasına biri,
hem çok ilgili, hem yokmuş gibi.
Uzuyor tabanlarının altında yollar;
bir köşede varken, diğerinde
kayboluyorlar. Önlerini kessem....
Neden varlar.
30/03/99
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 3.12.2003 05:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!