Neden Uyandırdınız Şiiri - Mehmet Karataş

Bir düştü belki benim ki
Ama ben inanmıştım.
İnanmak,yaşamaktı belki de
Ben yıllarca o hayalle yaşamıştım...
Neden uyandırdınız ki.
Dünya bir karanfil bahçesiydi,
Kan yoktu,
Gül suları kokardı sokaklarında.
Gecelerinde yarasalar dolaşmazdı,
Karanlıklarında da bülbül öterdi.
Bir şifa havuzum vardı ki,
Bütün dertliler kana kana o sulardan içerdi.
Ulvi sevdalarda yanmış aşıklarım vardı.
Yıktınız,
Yaktınız,
Viran ettiniz,
Düşlerin en güzelinden uyandırdınız...
Şimdi gül bahçemde karanfil yerine
Diken bitmekte,
Gecelerimde vampirler kol gezmekte,
Söyleyin, ne olur
Neden uyandırdınız...