Neden Susarsın? Şiiri - Ziya Arifoğlu

Neden hüzünlendin, niye susarsın?
Gözlerin nemli, neden taşarsın?
Dokunsalar sana hemen ağlarsın.
Ağlama güzelim sakın ağlama.

Geldin sanki bana ömür verirsin,
Ağustos ayında kıştan daha serinsin.
Oskar'ım, Elın'ım, Beth'im benimsin.
Vermem kimselere onları vermem.

Dağlar dağlar ne yüce dağlar.
Bethi'm Oskar,Elın'ım, durmadan ağlar.
Ayrılık hasreti benim yüreğim dağlar.
Dilerim Alah'm onlara ömürler sağlar.

Aydın'm Elın'ım günüm, güneşim,
Bethi'm, Oskar'ım benim tek eşim,
Damla'm, Derya'm,Aykın'ım güzel kardeşim.
Olamam ben sizden ayrı olamam.

Bir akşam evime bir güneş doğdu,
Bizleri mutluluk, sevgiye boğdu,
Hasretliği, özlemi hemencik kovdu.
Sevindim sevindim nice sevindim.

Uzak yoldan geldin elbet yoruldun,
Güneş çok sıcak yandın, kavruldun,
Ta Londra'lara kendin savruldun,
Ağlama ağlama şimdi ağlama.

Hasret kalma vatanına, yurduna,
Haber, selam yolla ana, baba, atana,
Uzak kalma kardeş ile ablana,
Ayrılık kötüdür elbet kötüdür.

Şimdi kızma, darılma bana,
Her öğüdü verdim tut diye sana,
Başın alıp gittin Alaman'lara,
Daha sonra da London'a.

Yüce dağların karı erimez,
Dipsiz kuyulara elbet girilmez.
Bahçenin gülleri tamdan derilmez,
Uzaklardan kardeş, ana, baba görünmez.

Ziyai sevindi herkes sevinsin,
Dilerim canların acısı dinsin,
Analar, babalar sevgiyi dersin,
Razıyım ayrılığa elbet razıyım.

(Aydın'ım bugün gidiyor.Hüzünlü,suskun ve duygulu bilmiyorum neden? 30. Ağustos.2012. Mersin)