Hüzün kokulu bir istanbul şarkısı kulaklarımda
Başucumda yiten ömrümün çığlığının tiz sesi
Kar ince ince sarıyor her yeri
Sokaklar kadar kimsesizlik sarıyor
Vakit ayrılık vaktidir
Yedi tepesi gözlerimizde son bulsun bırak
Hadi kalk,İstanbullu olamadık biz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
