Gözlerin veriyor ele,
Sen birini seviyorsun.
Al al olmuş yanakların,
Nasıl söylesem diyorsun.
Nasıl da atıyor kalbin,
Heyecandan ölüyorsun.
Görünce onu karşıdan,
Hemencecik gülüyorsun.
Terlemişsin bocuk boncuk,
Sıkılarak siliyorsun.
Onunda sende gönlü var,
Sormasanda biliyorsun.
Madem onun sevgisinden,
Böyle mutlu oluyorsun.
Söyle bilsin sevdiğini,
Neden hala duruyorsun.
29 Mayıs 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 14.4.2010 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/14/neden-hala-duruyorsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!