Neden geldim? Şiiri - Mustafa Yaralı

Züğürdün her şeyi yanında gerek,
Bütün servetimi aldım da geldim.
Gönülse gönüldür, yürekse yürek,
Kendimi kendimden çaldım da geldim.

Gerçi ciğerimi kaptı kediler,
Afiyet iştahı geldi yediler,
Bana hayvan değil, insan dediler,
Kim demiş? Sıladan, maldım da geldim.

İçimde bir ben var, benden de rahat,
Bizi bilmeyenin, algısı sakat,
Aslında gerçeği bilemem fakat
Sanmayın eşeğe naldım da geldim.

Her nereye gitsem, haktan kaçamam,
Gönlümü açarım, sırrı açamam,
Gittiğim yerlere zehir saçamam,
Çiçektim, arıydım, baldım da geldim

Ben bir muhacirim, ensar nerede?
O iklimi bulsam, Allah verede,
Denedim ömrümce birkaç kerede,
Hicret sevdasına, daldım da geldim.

Harap etse bile, kara bahtımı,
O dosta ayırdım gönül tahtımı,
Diyemedim şimdi gurbet vaktım’ı?
Belki de çaresiz, kaldım da geldim.

Yaralı ağyarı ayırsın diye,
Aşkın ateşiyle, kavursun diye,
Yakıp kül ederek savursun diye,
Kader rüzgârına saldım da geldim.

17.01.2012…Mustafa Yaralı