Neden Bunca Olanlar! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Neden Bunca Olanlar!
Ne oldu dostlar bize, neden bu hale geldik?
Saygı, sevgiden uzak bir nesil yetişiyor.
Eğitim mi yetersiz, yoksa biz mi geç kaldık?
Sorunlar yumaklaştı, cevap veremiyoruz!

Sözümüz geçmez oldu üç,beş yaşa haneye,
Ellerde telefonlar her kes dalmış medyaya.
Sanal oyunlar ile uçuyorlar havaya,
İntiharlar çoğaldı, çare bulamıyoruz!

Evlat sahip çıkmıyor yaşlı ana, babaya,
Şeytanı rehber etmiş inanmıyor duaya.
Gelenek, görenekler uçup gitmiş hebaya,
Akıl, izandan uzak öğüt veremiyoruz!

Eğitim mecrasında eğitimci horlanmış,
Pek çok taviz verilip öğrenci desteklenmiş.
Yalan dolan haberle eğitim lekelenmiş,
Arap saçına döndü çözüm bulamıyoruz!

Artık harf öğretenin kölesi olunmuyor,
Silah, biçağı kapan okula saldırıyor,
Öğretmen, idareci bu yolda can veriyor,
Psikopatlar çoğaldı, karşı duramıyoruz!

Necmettin hocamızın Şahadeti son olsun,
Toplum kendine gelsin, evlada sahip çıksın.
Okullar yas tutmasın, sınıf mahzun olmasın,
Gereken tüm önlemi neden alamıyoruz?

Eğitimci ölünce kalem yazmaz dil susar.
Gözyaşları kan olur, dökülse toprak susar,
Kalpler hüzünle dolar, toplumlar görür hasar,
Hak yolunda doğruyu neden göremiyoruz!

Der BOZÇALI kalmadı ne terbiye ne haya,
Parmak basmalı artık Ankara bu yaraya.
Bunca yıl emeğimiz gitmemeli hebaya,
Eğitene itibar niçin veremiyoruz?