Neden bu kadar rahatız?
Niçin kendimize bu kadar güveniyoruz?
Başkalarını hiç gâle almıyor
Hep ben, hep ben diyoruz.
Gidiyoruz önümüz koyu bir zindan
Cinlerle,zebanilerle dolu her yan.
İnsan,her attığı adıma dikkat etmeli
Ya kör bir kuyuya düşer de
Hayatımız hepten olursa ziyan.
Ya hemen,sefer görev emri gelirse,
Hazırlık yapmaya kalmadan zaman.
Biletin kesilir,haydiçık yola denirse
Yamandır halin işte o zaman.
Bunun için ölmeden ölmeliyiz.
Nefs denen şeytanı yere gömmeliyiz.
Hakkı batılı görüp,
Önce kendimizi bilmeliyiz.
Kişi kendini bilirse,
Zaten hallolur her hadise.
İlim kendini bilmektir.
Cehaletten gelir her ne gelirse.
Belki sağcıyız,belki solcuyuz
Ama hepimiz aynı yolcuyuz.
Herkes ecel şerbetinden içecek
Her fani gibi,bu dünyadan göçecek.
Öyleyse bunca gurur,kibir niye?
Bu ölümler,bu zulümler ne diye?
Neden hasretiz,dostluğa,sevgiye?
Sağlıktır insana en büyük hediye.
Bu dünyanın sonu hep yalan,
Bu güne kadar hiç olmamış kalan.
Çekip gitmişler sessizce bu sahilden,
Milyonlarca,milyarlarca demir alan.
Kayıt Tarihi : 16.7.2007 20:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Yaramış](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/16/neden-bu-kadar-rahatiz.jpg)
Ama hepimiz aynı yolcuyuz.'
Eşsiz bir yorum daha.. Kaleminize sağlık; fikri hür, vicdanı hür, kendisi ise güzel insan. Yüreğinize sağlık Hocam. (12-P/4054)
TÜM YORUMLAR (2)