Neden Ben Şiiri - Yılmaz Tosun

NEDEN BEN

neden ben..
neden benim hep hata yapan,
hep sorguladım kendimi.
bu kadar hata neden..?
bu kadar sevmek nediye..?
bu kadar acı çekmek nediye..?
neden hep yüzüne kapı çarpılan ben oluyorum..?
neden her seferinde üzülen ben oluyorum..?
neden kapanıyor telefonlar yüzüme neden.. nedenn..?

bilmiyorum şimdi kendimden emin değilim,
artık kendime güvenimde kalmadı..

artık sokağa çıkarken bakmıyorum boy aynasına,
içimden saçımı taramakta gelmiyor.
içmek sabahlara kadar içip,
sarhoş olmak geliyor içimden verdiği acıyı unutmak için..
neden hep yitiren ve yitirilen ben oluyorum..?
neden boynu bükük kalan hep ben oluyorum neden nedenn...

sabah penceremin önünde bir çift güvercin gördüm..
camın önündeki ekmek kırıntılarını,
ağızlarıyla yavrularına yedirmek için çırpınıyorlardı.
sonra biraz ileride bir çocuk elinde sapanıyla izliyordu,
bir an duraksaladı çocuk sonra,
yavrularının karnını doyuran güvercinlerin neler yaptığına bakıp,elindeki sapanı fırlatı verdi sokağa.
hatasını anladı gözlerinin önünde olan bitenlerden.
ya sen ya sen..
ben yıllardır senin hasretini yaşıyorken,
ızdırabını çekiyorken,
damarımda kan diye seni taşıyorken,
neden bu acı...?
neden bu kin..?
neden bu asabiyet
neden.. neden..

YILMAZ TOSUN