kocaman bir gök gürültüsü düştü gökyüzünden
gök yıkılınca dünya bir yana, enkaz bir yana elbet
ve akla ziyan serencamı umutsuz çığlıkların
yabanıl suların sonsuz kıvrımlarında
kendi cüretini yarattılar birden
kentsoylu bir çağrının adresiydi sokaklar
üşümüş akşam üstlerinde bir dilim ekmeğe muhtaç
ve sanki ben kendi gölgemin tutsağı
hani dalgaları aşarken yalpalar ya insan
dokunsalar ağlayacaktık ya hani
allahtan dokunmadılar hayallerimize
dokunmadılar da büyüttük sevgileri
anlık bakışlarda gizliydi her şey besbelli
bir yağmur bulutunun yolcusuyduk zamanın ötesinde
oysa herkesin saklı bir tanrısı vardır içinde
sonra imrahor surlarında kendimi kaybettim
yağmurlar yağıyordu, ıslaktım
dişlerim birbirine geçmişti öfkeden
düşlerimse yollarda yalınayak
sanki ordular üstüme geliyordu
üstelik bilmiyordum olup bitenler neden
hayatta her şeyin var deseler de bir sebebi
istanbul; 6.02.2012
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 26.7.2013 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Tüyen](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/26/neden-926.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!