Birden alevler içinde bir fikir,
soğuyan yarına fitil.
Gel ez istersen bütün
canlıların çığlığını, yine seni
dillendirir bu yoksunluk.
Bizi kapattığın cehennem,
hangi kapılardan nereye çıkılır,
söylesen bu kadar tat vermezdi yaşam.
Kendi içinde uyumlu düzen.
Seni dillendirir bir çatlaktan sızan,
yeni boşluklar sağan tek gözlü can.
Artık söylesende unutsam neden.
10/10/2009
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 10.10.2009 08:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/10/neden-687.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!