Karanlıklar hep bildik karanlıklar.
Uzayan gecelerde aydınlık arayan bir ben...
Deli dolu koşuşlar.
Boşluğa bakışlar...
Konuşmadan anlaşılan sözler...
Cevap bekleyen sorular...
Hiç dinmeyen acılar...
Hep peşimde koşan gölgeler...
Neden kaçıyorum?
Neden gördüğüm hep kördüğüm?
Kördüğüm neden hep gördüğüm?
Neden? Neden? Sana soruyorum.
Yani kendime bir başkasına değil...
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)