Unutamam gülüşünü
Unutamam sesini
Elimi tutuşunu,deli gibi sarışını
Sen gittinmi güz gelir kapıma
Kuşlar ötmez,yapraklarını döker ağaçlar
Sen bendeki baharsın
Bir elimde kalem,
Bir elimde kağıt,
Seni düşünüyorum...
Yine sensiz gecelere ağıt,
Seni özlüyorum...
Yanımda olmanı isterdim.
Gözlerime bakıp gülümseme.
İçim acıyor...
Yapma...
Bu kadar insafsız olup da.
Kalbimi acıtma.
Hem bu kadar imkansız olup.
Sen nesin ki,
Kalbimi böyle çarptırıyorsun.
Ne yapıyorsun da,
Gözüm senden başkasını görmüyor.
Sen her yerde misin ki,
Başımı her kaldırdığımda seni görüyorum.
Güneş gökyüzünde parladıkça.
Sabahlar oldukça.
Bu kalp yaşadıkça.
Hep seni sevecek ve öyle ölecek...
(2007)
Yine akşam oldu.
Günün son ışıkları perdemde.
Yine gözlerim doldu.
Harap oldum aşk işinde.
Gün doğar, güneş batar, yağmur yağar...
Üşüyorum yine...
Bir okyanus gibisin,
Daldıkça dalıyorum.
O zaman anlıyorum ki;
Sen benim çıkmazımsın.
Okyanustaki balıklar gibi,
senin bir parçan oluyorum.
Sensiz nasıl yaşıyorum bilmem,
Eğer buna yaşamak denirse.
Sana ulaşmak bu kadar zor mu?
Bu imkansız zaten hep bendesin.
Dört bir yanım seninle kaplı.
Sen bir perisin dokununca kaçan,
Bir bulut var penceremin önünde,
Gittikçe kararan ve karardıkça soğuyan bir bulut.
Baktıkça korkuyorum.
Sanki acıklı bir türkü söylüyor kendince.
Sonra ağlamaya başlıyor.
Yeter artık ağlama diyorum.
Bilir misin sevmek ne güzel şeydir.
Sevilmemek ne denli acı.
Anlar mısın kalbimdeki acıyı.
Biraz olsun hissedebilir misin?
Anlaman güç...
Çünkü, sen sevilensin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!