Nedamet Bilmez Şiiri - Bayram Kaya

Bir insan vardı, en olumunda
Şikâyet ederek mızmızlanırdı.
Onca çekeri yükümüzün üstüne birde
Bilemedikçe ölüsünü de sırtlanmakta
Kulağımıza küpe kalışıyla bize kardı

Bulunmazından Hint kumaşı
Yüzük taşı, ben bilirimin en başı
Siyasetin olmadığı yerde Abdurrahman Çelebi
Hal bu tapılırcasına, kapılırcasınayken!
Yalanı talanı, bir varmış bir yokmuştu, kalanı
Güncel ve bilişti olmazıyla
Marazdan takıntılı ve hasta
Ördek de değildi nedamet bilmez amma
Buluttan nem kaparcasına
Her şeyi kin ve nefret diline çevirmekte pek usta

Zillete illet dedik kırıntıya razı umarla
Bir yarar yoktu bu takımın serisinde
Edebiyle, edibiyle, ilmiyle irfanıyla
Ulaması ulemasıyla değil öğrencilerinin
Numunesi olduğu orta çağının da pek gerisinde

Süse geldi, süsten; püse geldi, pustan
Kaybolurken kaçıncı unutuşun
Ne kırk dokuz, ne elli
Aslan görünümlü kelli felli
Kuyruğu telli
Sarfı nazarıyla icazetinden belli
Umuruyla insan göremedi ki
Dem dem nefesindeydi her bir
Ana, bacı, abla, hala, teyze, baldızı
Benzesin kuşa, gelmesin bari tuşa diye
Yapıştırdılar, sıvadılar, parlattılar
Aslı, asıl olmayanın sonu, fasıl olurcasına
Lakin çabuk ve pek dökülüyordu yaldızı

30.06.2013