BU SENE
Bahar artık gelip, çattı.
Kırlar hepten çiçek açtı.
İnsanlar balkondan baktı.
Bahar yaşamadık,bu sene.
Sürekli aynı köprüden geçme.
Dadandığın yere darı ekme.
Biliyorsun artık geçim zorlaştı.
Aynı insana eziyet etme.
Başladık ekin biçmeye
Daldık birlikte neşeye.
Bu tarla biter erkene.
ÇİÇEĞİM
Sen kardelen gibi yükseklerde açtın.
İnsanlara sürekli tepeden baktın.
Ferman okudun yağan bunca karlara,
Aldırmadım kopan tüm fırtınalara.
Birden yükseldi simsiyah dumanlar.
Aniden tutuştu yeşil ormanlar.
Diri diri yandı masum hayvanlar.
Geriye çırılçıplak dağlar kaldı.
Artık her yere etti siyaret
Arkadaş bu ne biçim siyaset?
Kutsal mekanlara bile girdi.
Yaşadığımız çirkin siyaset.
Doğru dürüst geliri yoktu.
Ama onun hayali çoktu.
Eline kazma, kürek aldı.
Define aramaya daldı.
DOĞA AĞLIYOR
Kirlenen topraklara,
Eriyen buzullara,
Yakılan ormanlara,
Artık doğa ağlıyor.
Koştuk tozlu yollarda
Top oynadık karlarda
Yüzdük soğuk sularda
Çocukluğumu düşünemedim.
Kuşun uçmadığı yerde doğmuşuz
Bir dilim ekmeği zar zor bulmuşuz.
Arazi yüzünden düşman olmuşuz
Maruzatımı kabul et efendi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!