Gün bitiyor geceye,
Güneşim kararıyor,
Yol aldığım zamana,
Bir ince köprü hayat.
Sonsuzluk vade edildi,
Gün ağarır geceye gebe yıldızlar,
Titrek sokak lambasında yansımalar.
Sormak gerek kaybolan gölgelere,
Hükümleri bir tek güneşli güzel güne.
Var oluşun güzel gösterir kâinatı hayatı,
Ruhumu ısıt ey güneş,
Gölgeler düşsün ayak dibime.
Baksın gözlerim mavi gökyüzüne,
Bedenim gezsin şehrinde özgürce.
--
Aklımı çeliyor ışığın gecenin zifirine,
Kızıl bir perdeydi gözlerimde,
Bir ışıltı içimde parlak kocaman.
Güneş mi bilmiyorum benliğimde,
Sen varsın sıcaklığınla tenimde.
Mehtabı seyreyledim gün bitiminde,
Ufkumda mavi mavi gözlerin,
İçinde kara kara gemiler.
Haberdar mı senden benden,
Ey bu zalim kederden kader.
Selamlar kıyıda gurbetlik bekleyenler,
Çöken kasvet mi hasret mi?
Azap ile gelen nimet mi?
Şerden hayırlar çıkardım,
Çöken karanlığın sabahına kaldım.
Bu günün pamuklu rüyası,
Hadi ustam zaman gidiyor,
Kalem elde tükeniyor,
Emekler heba oluyor,
Bittik tükendik derken.
Ne çare giden zamana,
Kaç mevsimin sonbaharındayız,
Sordun mu gençliğinin baharına.
Yıpranıp gidenlerin sonundayız,
Dökülen yapraklar fıtratımızda.
Hasret hasatı bu kara kışın başında,
Sığ bir liman, uzak bir diyar,
Hep ayrılıklara yazıldı nağmeler,
Nerde o şiirler nerde o dizeler,
Hasret hep gönlümüzde ya gidenler.
Burukluklar hep hasret limanında,
Törpüleniyor ömrümüz,
Dalgalara maruz kayalıklar gibi.
Feryadımız ıssız koylarda,
Aç susuz martıların feryadı gibi.
Ne sen bana nede ben sana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!