Necmeddin Özcan Şiirleri - Şair Necmeddi ...

tazeyken unutulur duygular diye avunan
ama anlarsın geçtikçe zaman
sünger değildir ki zira kalbe dolan..
bu akşam yine depremler kalbimde sallanan
yolun sonuna tam inadırmışken kendimi
seni göremiyorum enkaz arasından

Hiç bir yere gitmedim gidemedim
burdayım...
ne kaçışlar ne kovalamacalar yaşadım
o taştan bu taşa bu taştan o taşa
savruldum durdum yıllar yılı, ama;
hiçbir yere gitmedim gidemedim

Dilerdim belki Tanrıdan seni
ama ummazdım geleceğini,
Anladım ki sensiz bir hayatla
seninle alınan nefes arası
Doğmuşla ölmüşün ardından dökülen gözyaşları kadar farklı..
Yanındayken özlediğim,

günlerim geçti,gitti ömrümün yarısı
ahir ömrümde bir sen vardın,
bir de reddetmenin yarası...
uzun zaman geçti
tutmuş mu gönlünün mayası
yoksa daha beklemeli miyim?

bir gün sakallarım ağarlaşmış,
saçlarım da kırlaşmış,
görürsen beni karşında,
yaşlandığım sade bir merhabanla,
karşıla yine beni...
ancak öyle anımsar kalbim seni...

sarı giydim bu sabah üzerime
ve seni diledim tüm yüreğimce
sensizliği;
öyle inandırmışım ki kalbime
fotoğrafın olmasa bende
tanıyamayacağım belkide...

özlüyorum diyeceğimi biliyorum
seninle olduğum her an
çok zor olacağını da biliyorum
senden uzak yaşamanın
gidiyorum umutsuzca
herşeyi arkamda bırakarak

bir yol var önümde;
belki kısa belki ömrüm yetmeyecek yürümeye..
bir yol var önümde;
benim evim - işim- herşeyim olacak ya da aksine..
bir yol var önümde;
hiç göremeyeceğim bile kaybolacak saniyede..

beklediğin her neyse sanma birgün gelir de kavuşursun
göreceksin ki o güne dek sadece kendini avutmuş durmuşsun
sonunda inanacaksın da ne zamanın ilaç olduğunu
ne de caddeleri tıklım tıklım dolduran o kalabalığın gerçek olduğunu
kimden hesap soracaksın benden mi yoksa kendinden mi
hiçbirimizden...

sema olarak tanıdım seni
yıldızlar etrafında dans ederdi
yağmuru hiç sevmezdim
dayanamazdım da zaten
ağlarken seni görmeyi
hemen ıslanırdı o an yanakların