Necla Argüz Şiirleri - Şair Necla Argüz

Aldığın nefese anlam katar gibi..
Özlemler korkusuzca yerleşmeli yüreğe..
Kaybolmalı sözcüklerde,
Acılar son bulmalı gözlerdeki bir bakışta.

O bilmeli hüznümü benim..

Yokluğunun bahçesinde ağlarken ben
Ellerime gözlerime yüreğime
Dikenler batıyor binlerce
Acılar kök salıyor yavaş yavaş
Dünyam zindan oluyor
Bilinmeyen yerindeyim hayatın

Bakıyorum bir pencereden
Karşımda ışıklı bir göl
Martılar süzülüyor gümüş kanatlarıyla
Gece yağıyor üzerimize
Bu mistik havada
Her çiy damlasında

Bir şeyler unutmak isterken kaçamak bakışlarda
Durmaksızın yürüyorum gecenin karasında
Bu şehir bana ıssız bu kaldırımlar soğuk
Uzun bir yolda özlemler büyütüyorum
Avuçlarımda sarı güller
Nefesimde ayrılık saklıyorum

Kırılsın Kalbim

Bıraktım
Benimde kırılsın kalbim
Dökülsün bütün yaprakları gül 'ün
Söylenmeyen ne kaldıysa dilimde

Başka bir dünyadayım,öteki yarımı bırakıp geldim..efkarım sığmıyor geceye,her yer karanlık..ay ışığı yok,sokak lambası yok. bir ben varım...birde..
ağladım biraz önce, taştan yapılmış bu bu evimin penceresindeki demirlere sarılıp ellerimle, dışarıdan içeriyi seyredip ağladım..artık sadece bunu yapıyorum. birde zeytin ağaçlarımı suluyorum, gülleri suluyorum..benim yokluğumda nasılda açmışlar solmuyorlar, geçmiyorlar, bitmiyorlar..benim gibi.
ayrı bir dünyadayım burda.belkide ağaçlarıma ağlıyorum,yalnız kaldılar..
sevmiyorum yalnız kalmalarını
bir orman,bir yokluk, bir sesizlik..dünya kimin umurunda, ölüm kimin umurunda..benim korkularım erirken bir mum ışığında..sadece gözyaşımın ıslattığı yüzüm acıyor..
başımın üzerinde yıldızlar oynaşırken..ve cırcır böcekleri kurbağalar ötüşürken..dalgınlığım seslerine karışıyor,,, silip gözlerimdeki yaşı,inanasım geliyor..yaşıyorum.

Eskimeyen bir şarkı gibi dilimde adın,
Sen, ruhumun en gizli yerinde yaşayan sevdam..
Ateşler sararken yokluğunda yüreğimi,
Rüyalarımda yer verdim,en güzel bakışına..
Benden giderken..

Ansızın oldu herşey
Ansızın durdu kalbin,öylece,kucağımda
Ellerimin arasında
Açmadın gözlerini, yalvardım oysa..
Sarıldım sana,öptüm yanaklarından
Gözyaşım düştü senin yüzüne..

Saldım bahçeye, bağa hüsranlarımı,
Meyil vermiyorum
Senden yana resmettiğim yaman sevdama
Dal kırıldı
Ama..
Ne güzel söylerdin adımı..

Artık gitsin

artık kabuğuma çekiliyorum
gecelerimin dağınık yüzü olmaktan
söylenmeyen özlemlerimden
azad ediyorum seni sevgili.