19\09\2008 Çatalca İstanbul
Hayatı şimdi tavanın beyazında arıyorum
Küflü duvarların açık sarısı miğdemi bulandırıyor
Yavaş yavaş merdivenden tak tak iniyorum
Yemekhanenin taş yolları mermeri andırıyor
Yine kendime bir şekilde sınıfta buluyorum
Tek ayağı kırık rahlem beni orada bekliyor
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta